Yokluğun var edildiği bir semtin misafiriyim

İçinde yaşayan kimse kalmamış ümit ve hayal sokağının

İki paralel sokak tek kapıya çıkıyor son beş adımda

Semtin sakinleri yalnızlaştırarak gölgeleri yokluğu bulmuşlar

Yokluk ki ellerin seslerin kokuların yokluğu

Var etmeye uğraşmak istemiyorsunuz gözleri

Gözler ki ışıksız renksiz dilsiz gözlerin yokluğu

Gölgesiz ağaç, tuzsuz deniz var etmenin formülü (tutkusu)

Kuruyan kanatlarıyla beyaz Afrika menekşesi

Beyazdan kahverengiye dönen gönlü kızıl pul damgası

Asilikti asilliğini yaşatan yokluk semtinde

Akik taşı kolyeleri taşıyan fayton bozması merkep arabası

Hayalini taşıdığım dünyanın oluşu çocukluğun sandığı

Var etmek istemiyorsunuz gözleri

Çocukluğu göz çukurlarında taşıyan gözlerle yaşamak

Gölgesiz ağaç tuzsuz deniz var etmenin formülü (tutkusu)