Sesimden öptü önce

Gözlerimden…

Kulaklarıma fısıldayan sesinden öptüm önce

Saçlarından…

Yüze gölgesi vuran kirpiklerinden sonra

Eşsiz fırtınaları dindiren yoksulluğumdan

Şerhaki muhakkak terli ellerimde sonra

Dizlerim, boyunduruğu çözülmüş mahkûm

Odamda şiir mısraları dolaşır ayaklarında

Püsküllü tellakların duyuramadığı şücelar

Cülbünü yitirmiş gökyüzü tanrılarına armağan,

Dudaklarından öptüm sonra,

Dudaklarımı öptü önce,

İlkin reyhanî şakıdı dut dalında sümbül

Süklüm püklüm olmuştu dinlemekten şükrüm

Birinci hakkını veriyordu letafetten özrüm

 Yüz yıl yaşamışta, boşa geçmişti ömrüm…

Baştan doğdum yaşıyorum,

Sen varsan yüz yıl olur bir gün

Yokluğundan ben söz açamam

Yüz yıl olsa neye yarar ömrüm…

Zaman Tünelinin Meçhul Yolcusundan Notlar / Muhammed Tiyek & ….