Kendimle savaşıyorum

Kardeşimin uykusunu bölmeden karlar altında

Kaybettiğimi arıyorum harp meydanında

Nasıl göğsüm kabarıp iniyor görsen

Kimse vurulmamış savaşta

Ne güzel duygu sıcacık kanla boğuşmak

Kendimle savaşıyorum

Gök gürültüleri altında zafer sesleri

Dünyayı dilim dilim bölen çocuk elleri

Tutamadım sıcacık, mini minnacık zümrüt gözlü bebeği

Atlar koşturuyor özgürlüğe, özgür yelelerini savuruyorlar 

Yeşil, mavi, kırmızı, turuncu, mor karıştırıyor tuvale biri

Kendimle savaşıyorum

Anlamaya çalışıyorum, dudağıma değen sıcakkanın tadını

Gözlerim kısılıyor iyice ellerim üşüyor

Anne su getir dilim damağım kuruyor

Çekip gitmek isterdim kapıyı çarparak

Kapılar üstüme geliyor, kanatlarını kapatarak

Kuşlar uçar bilirdim yer çekimine karşı özgür kuşlar

Kendimle savaşıyorum

Uçmak istemiyorum, yüksekten korkarım

Öyle hafif ki artık bedenim

Söyledim mi harpte kimse ölmemiş

Şehirler yıkılmamış, nehirler gökyüzünü taşırmış

Masallara halen ‘’bir varmış bir yokmuş’’ ile başlanmış

Boğazım doldu iyice geçit vermiyor nefese

Ölmek böyle boğucu karanlık anne

Kendimle savaşıyorum

Kaybettiğim bilyemi arıyorum

Kaybettiğim topacımı, ipini

Kaybettiğim bayram hediyesi tabancamı

Kaybettiğim bir şeyleri arıyorum

Kendimle savaşıyorum

Bir sürü insan telaş içinde, ben yanıyorum gözlerinin içinde…

Hayata Dair / Muhammed TİYEK / …