Keşke hayatta öyle bir dakika olsaydı ki tüm saat dilimlerindekine benzemeseydi, o dakika insan hem susup hem konuşabilseydi... Yani insan keşke bir dakika sussa her şey çözülecekti, oysa insan bir dakika daha konuştu her şey bitti...

O yüzden öyle bir dakika olmayacak ve ben o dakika büyümeyi bekleyeceğim ya sonra diyenlere şöyle söyleyin bir dakika yaşasaydı büyüyecekti, bir dakika erken gitti… Çocuktu geldiğinde çocuk gitti...

Bu hayattan bir dakika istemiştim, hayat bunu çok görecek kadar zaman verdi. Çok garip…

O yüzden unutma güzel saçlı kız ' Şiir gizli bir dünyanın kapı koludur ' ve bendeniz sesi kısık ve daima ürkekçe hep derim ki 'şair kendi gönlünü yazar, okuyan gönlünü okur' yani herkes geçer kapıdan herkes okur... Peki ya Anlamak! ...

Güzel saçlı kız ‘’dudağının kenarında bir titreme küçük kıvrımlı’’ okuyorsa şiiri bir bak istersen gözlerine anlıyor demektir…

Koskocaman hayat nasıl olur ben halen bilmiyorum, hayat mini minacık olur. Çünkü ne diyor cemal safi ‘’sensiz aldığım her nefes bir gün sayılır’ düşününce insan bunu bir günü şaşırıyor o zaman bir gün 24 saat gece ve gündüzden oluşmuyor. İnanmam artık buna sessizlikten sensizlikten bitmeyen bitirilmeyen bitsin istenen ama gelmeyecek mi denilen gelse denilen ama gelmezse denilen şeylerden v.b şeylerden oluşuyor hayat, gün bile kafası karışık yaşıyor bak gözleri hep farklı, İnsan nasıl anlasın bir gün nasıl yaşıyor, bir günü nasıl anlasın insan yaşıyor.