Yargıç bugün çok sinirli sokakta kargaların konduğu kargıları elleriyle soyduruyor ırgatlara

Hanımı üç gündür evde yok diyorlar anlaşılıyor suratında ki mahzun ifade

Gözleri rüzgârdan nemli sanıyor ırgatlar yargıç baba yiğit gölgesinde çiçek yetişmez adam

İncecik bir cam parçası taşıyor meğer kalbinde, başladı yine küfre

Ana avrat çoluk çocuk komadı, aklına düştü gecenin sessizliğindeki gıcırtıyla açılan sert kapanan kapı

Derin bir nefes aldı salladı tekmeyi zayıf çocuğa nasıl yandı içi bir bilsen

Yargıç büyük adam amma bu kafayla çok az yaşar…