Gün doğmamış ömrüme

Gençliğimi harcadığım beldeye

Sürgünüm günden güne

4/2 yani kırksekizde yirmidördü

Şu kısacık ömrüme iki güne bir gece

----------------------

Benim günlerim güneşin gölgesinde yaşar

Ve gözlerim donmaz benim

Damarlarım çelikten dökme akışkan

Kanım üşür elbisem tere batar benim

İnsanım bildiğim kadarıyla henüz de ölmedim

Geceleri mi anlatım size

Koca gözleri olan devlerle

Çiçek satan naif adamlar

Bulutlara oturup âlem yaparlar

Keşke beni de seyrettikleri yıldız saysalar...