Velev ki rastladık köşe başında

Üstünde en sevdiğim hırka

Alnına dökülen saçlarında

İlk resminde ki el işlemesi oya

Konuşmadan geçeriz belki

Belki duraksarız birkaç adım da

Belki ben eğerim başımı

Önce sen eğersin belki

Konuşmak isteği gelir

Zorlar içimizi,

Susar kalırız köşe başında

Fotoromanlar da ki gibi,

Kendimizle konuşuruz belki

Sus deriz dudaklarımıza

Sus konuşma, sustuğunun hatırına

Geçen kuşlara takılır aklımız belki

Anımsatıyor gün, o günleri

Beraber kurduğumuz hayalleri

Reyhanî kokunu dağıtıyor rüzgâr

Beklemekten yorgun gözlerim çıldırır belki

Bakmak gelir içimden her köşe başlarına

Kaç köşe bucağı varsa şu memleketin

Direnişte artık etim tırnağıma

Züleyha, Zühre, mem u zin aşkına

Güneş bir mızrak daha büyümeden

Her köşede içimi yeniden öldürmeden

Elini vicdanına koy, kum saati tersine dönmeden

Ben ki köşe başında beklerim seni…

Zaman Tünelinin Meçhul yolcusundan Notlar / Muhammed Tiyek / ….