Her şeyi aklıma kazıyorum

Unutmak nimet değil gibi

Olur, olmadık şeylere ağlıyorum

Dışarıda koşan çocuklar gibi

Şirin tepede ki evleri arıyorum

İçinde insan yaşamaz gibi

Duruyor ardıma bakıyorum

Düşümde kurduğum ölüm gibi

Gördükçe gözlerini deliye dönüyorum

Yeşile dönen mavi gibi

Bir eli saçlarımda geziniyor

Öteki aç çocukları arar gibi

Nehirleri gönlümde taşırım

Aşılmaz dağları aşar gibi

Yol olur maveraya varırım

Üzünç gülüşlerin sonu gibi

Retro tarzlar düşsel akımlarda

Yüzsüzleşme politikası gibi

Terennüm yankılanır boşlukta

Sessiz dillerin aşkı gibi…